Rozdział 22

(...) -W sumie mogłem się tego domyślić.
-Ojojoj dzidziuś się zaraz popłacze.-zaśmiała się złośliwe chlapiąc mnie wodą.
-Nie przeginaj młoda.-powiedziałem groźnie.
-Nie jestem tak dużo młodsza.-powiedziała dziecinnym głosem i skrzyżowała ręce na piersi.
-Dobra koniec tego, bo ja się zaraz do szkoły spóźnię.-odezwała się moja córka, a ja wiedziałem, że nie chciała aby jej ciotka się spóźniła dlatego przerwała naszą "zabawę".

-Już Violu tylko muszę się przebrać.-powiedziała z wyrzutami i wyszła z basenu. Postanowiłem pójść w jej ślady. W sypialni założyłem na siebie białą koszulę i spodnie od garnituru. Włosów nie suszyłem, bo było na tyle ciepło, że powinny mi same wyschnąć. Zszedłem na dół i zobaczyłem wychodzące dziewczyny.

-A "do zobaczenia tato" już nie powiesz?-zapytałem podchodząc do nich.

-Cześć tatusiu.-powiedziała całując mnie w policzek.

-A ty Angie się nie pożegnasz?-zapytałem patrząc na nią.

-Co jeszcze? Może mam cię do tego pocałować?-zapytała z pogardą.

-Nie obraziłbym się.-uśmiechnąłem się.

-Po tym co mi dzisiaj zrobiłeś możesz tylko pomarzyć. Cześć.-powiedziała i ciągnąć Violę za rękę wyszły.

-Należało ci się.-powiedział wychylający się z gabinetu Ramallo.

-Ona wie jaki jestem.-powiedziałem wchodząc do gabinetu.

-Zna cię niecały rok.-powiedział.

-Niecały rok znowu się widzimy, a znamy się parę dobrych lat, to właśnie ona kobieta o pięknych szmaragdowych oczach o imieniu Angeles pomagała mi z małą Violą. To jej jutro urządzam przyjęcie urodzinowe i to twojej pomocy będę potrzebował.-powiedziałem siadając za biurkiem, a on się na mnie patrzył z otwartymi ustami i wytrzeszczonymi oczami.-Ramallo hallo.-nie reagował.-RAMALLO!!!-wrzasnąłem i dopiero to podziałało, a ja się zaśmiałem.

-Skąd ty?-mówił ze zdziwieniem.

-Nieważne skąd ważne, że wiem. Musisz mi pomóc.-powiedziałem.

-Dobrze przyjacielu tylko jak?-powiedział po chwili ciszy ale widać było, że jest nadal zszokowany.

-Pamiętasz moją działkę za miastem, gdzieś 5 kilometrów stąd?-zapytałem.

-Tak, a co chcesz z nią zrobić?-zdradziłem mu mój plan dotyczący urodzin mojej pięknej szwagierki.

-Dobrze ale co ja mam zrobić?-zwykle mądry i pomocny co wszystko rozumie jest rozkojarzony, nic niekumającym człowiekiem.

-Powtórzę ci to wolniej.-powiedziałem już znudzony tą rozmową.-Gdy Violetta będzie przygotowywać Angie do wyjścia ze mną ty i ja przyniesiemy dekoracje. Rozumiesz do tej pory?-on tylko pokiwał głową.-Później jak ja z nią wyjdę o 15:30 ty zaniesiesz koszyk z jedzeniem i moim prezentem na działkę.-Ramallo tylko kiwał znacząco głową, że rozumie co mówię.-Jak rozłożysz koc to wrócisz do domu i pomożesz reszcie przygotować dom. O 18:30 zaczną się schodzić goście, ale my przyjdziemy gdzieś na 19. Kapujesz?-zakończyłem strasz nie długo wypowiedź, bo mówiłem to chyba z 10 minut jak nie więcej.

-A nie lepiej teraz przywieźć dekoracje i schować je w piwnicy, bo jutro musisz się przygotować.-w sumie dobrze gada.

-W sumie masz rację to chodź jedziemy po nie.-powiedziałem wstając z miejsca i kierując się do wyjścia. Wsiedliśmy do samochodu i ruszyliśmy na tą samą działkę co jutro przyjdę na nią z Angeles. Dekoracje były w dwóch kartonach więc wystarczył tylko jeden kurs, ale zanim wróciliśmy do domu pokazałem przyjacielowi Od kiedy ja mam przyjaciół? Kto by ze mną wytrzymał więcej niż 5 minut, a on wytrzymał prawie 40 lat w końcu znamy się od dzieciństwa. Dziwię się samemu sobie. gdzie rozłoży koc. Po powrocie do domu zaczęliśmy wyciągać kartony z samochodu, idąc w stronę drzwi wejściowych zobaczyłem...

********************

Co mógł zobaczyć German?

Jak się podobało?

Mam nadzieję, że sprostałam waszym oczekiwanią.

Next będzie jak Paulinka moja kochana "siostrzyczka" napisze u siebie.

I Paulinko to ma być taki GERMANGIOWY, mam nadzieję, że ZROZUMIAŁAŚ, bo FOCH.

Mam zaciesz:

DIELARI JEST RAZEM "OFICJALNIE"!!!

 Ja nie mogę przestać się na to gapić, a jak to widzę to uśmiech dobrowolnie pojawia mi się na twarzy. Oni są tacy słodcy.

 Ja skakałam, krzyczałam i na mnie się dziwnie patrzyli bo na dworze byłam XD. Jeszcze taka ciekawostka: szłam chodnikiem i gapiłam się na to zdjęcie i nagle BOOM wpadłam na słup (znów), a później na dom więc schowałam telefon i poszłam do domu i koniec.